Gen Z στην Ελλάδα: εξουθένωση, οικονομική εξάρτηση και περιορισμένες προοπτικές
Κοινοποίησε το
Gen Z στην Ελλάδα: εξουθένωση, οικονομική εξάρτηση και περιορισμένες προοπτικές
Η Gen Z στην Ελλάδα δουλεύει, αλλά δεν ζει αυτόνομα. Είναι μια γενιά που μεγαλώνει μέσα σε μόνιμη πίεση: κούραση, άγχος, ανασφάλεια για το αύριο.
Οι περισσότεροι θέλουν μια ζωή με νόημα και ισορροπία, επενδύουν σε σπουδές και δεξιότητες, αλλά συχνά νιώθουν ότι η οικονομία δεν έχει χώρο γι’ αυτά που ξέρουν να κάνουν.
Αν δεν αλλάξει κάτι σε στέγαση, δεξιότητες, συνθήκες εργασίας και σύνδεση εκπαίδευσης–αγοράς, το επόμενο κύμα brain drain δεν είναι απλώς πιθανό – είναι σχεδόν δεδομένο.
Gen Z στην Ελλάδα: εξουθένωση, οικονομική εξάρτηση και περιορισμένες προοπτικές
Τι δείχνει η έρευνα
Πηγή: Έρευνα ΙΝΕ–ΓΣΕΕ (με ALCO), Οκτώβριος – δείγμα 1.500 νέοι έως 29 ετών.
Τα βασικά με μια ματιά
- 🏠 Κατοίκηση & οικονομική αυτονομία
Μόνο 1 στους 5 (20%) ζει μόνος του. Σχεδόν οι μισοί (45%) μένουν ακόμη με την οικογένεια – και στους μερικώς απασχολούμενους αυτό φτάνει 65%.
Μόλις 30% συμμετέχει στο ενοίκιο ή σε έξοδα στέγασης, ενώ 6 στους 10 παραμένουν οικονομικά εξαρτημένοι από τους γονείς τους. Η «μετακόμιση από το παιδικό δωμάτιο» αργεί. - 💸 Εισόδημα
7 στους 10 λένε ότι το εισόδημά τους δεν επαρκεί για τις βασικές μηνιαίες ανάγκες. Δεν μιλάμε για «πολυτέλειες» – μιλάμε για τα απολύτως βασικά. - 🎓 Σπουδές vs εργασία
Για 38%, η δουλειά τους δεν έχει καμία σχέση με αυτό που σπούδασαν.
Σχεδόν οι μισοί (49%) νιώθουν ότι η εκπαίδευση δεν τους προετοίμασε επαρκώς για την αγορά εργασίας.
Παρόλα αυτά, η διάθεση για μάθηση είναι πολύ υψηλή: μέσος όρος 4,5/5. Η γενιά δεν «αδιαφορεί» – απλώς δεν βρίσκει διέξοδο. - 😮💨 Εργασιακή καθημερινότητα
62% λένε ότι η δουλειά πλήττει την προσωπική τους ζωή.
60% αναφέρουν συχνή εξουθένωση (burnout 3,9/5) και 46% νιώθουν ότι επηρεάζεται η υγεία/ο ύπνος τους.
Η ισορροπία ζωής–εργασίας βαθμολογείται με 2,7/5 – δηλαδή, στην καλύτερη περίπτωση, μέτρια. - 🧭 Αξίες & προτεραιότητες
70% βάζουν την ψυχική υγεία πάνω από την οικονομική ασφάλεια.
73% θέλουν να βρίσκουν νόημα στη δουλειά τους (4,1/5).
Το εντυπωσιακό: 44% δηλώνουν ότι θα άλλαζαν εργασία ακόμη και με μείωση μισθού, αν αυτό σήμαινε κάτι πιο ουσιαστικό ή υγιές για τους ίδιους. - ⚠️ Επισφάλεια
Παρά τις αξίες αυτές, η ανασφάλεια πιέζει: 65% θα δέχονταν «μαύρη» ή άτυπη εργασία αν δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Όταν δεν νιώθεις ότι έχεις εναλλακτικές, τα όρια γίνονται πιο θολά. - 🌍 Προοπτικές & μέλλον
72% δεν βλέπουν μέλλον στην Ελλάδα.
46% σκέφτονται σοβαρά τη μετανάστευση.
Μόνο 9% δηλώνουν ικανοποιημένοι από τις ευκαιρίες που υπάρχουν.
79% πιστεύουν ότι οι γονείς τους έζησαν καλύτερα, ενώ 65% θεωρούν ότι με τα σημερινά δεδομένα είναι ανέφικτο να δημιουργήσουν οικογένεια. - 🤝 Θεσμοί & συλλογικότητα
Η εμπιστοσύνη στους θεσμούς είναι χαμηλή (2,2/5).
Μόνο στο 30% των χώρων εργασίας υπάρχει ενεργό σωματείο.
Παρά τη δυσπιστία, 67% δηλώνουν ότι θα συμμετείχαν σε απεργία αν το αίτημα ήταν δίκαιο – δηλαδή υπάρχει ακόμη διάθεση για συλλογική δράση, αρκεί να έχει νόημα.
Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη
- Το υψηλό κόστος στέγασης μαζί με τους χαμηλούς μισθούς καθυστερούν την οικονομική ενηλικίωση. Η Gen Z δεν «μένει με τους γονείς από άνεση», αλλά γιατί οι αριθμοί απλά δεν βγαίνουν.
- Το mismatch δεξιοτήτων (τι μαθαίνεις vs τι ζητά η αγορά) και η χαμηλή τεχνολογική ένταση της ελληνικής οικονομίας εγκλωβίζουν πολλούς νέους σε θέσεις χωρίς εξέλιξη, χωρίς δημιουργικότητα και συχνά με χαμηλές απολαβές.
- Το burnout δεν είναι πια μεμονωμένη εμπειρία· είναι συστημικό φαινόμενο: οι απαιτήσεις για παραγωγικότητα και διαθεσιμότητα είναι μεγάλες, αλλά η προστασία, η στήριξη και η οργάνωση της εργασίας μένουν πίσω.
- Υπάρχει ισχυρή αξιακή μετατόπιση: ψυχική υγεία, ισορροπία ζωής–εργασίας και «νόημα» στη δουλειά μπαίνουν πάνω από τον «γυμνό μισθό». Όμως η επισφάλεια συχνά αναγκάζει σε πίσω βήματα και συμβιβασμούς που συγκρούονται με αυτές τις αξίες.
Gen Z στην Ελλάδα: εξουθένωση, οικονομική εξάρτηση και περιορισμένες προοπτικές
Τι θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει
(ρεαλιστικές κινήσεις για πολιτεία & αγορά)
- Στέγαση νέων
- Στοχευμένα housing benefits για νέους.
- Κίνητρα για μισθώσεις φοιτητικών/νεανικών κατοικιών.
- Προγράμματα ανακαίνισης με ρήτρες «προσιτού ενοικίου».
Στόχος: να μπορεί ένας/μια 25άρης να φύγει από το σπίτι των γονιών του χωρίς να χρειάζεται να έχει… μισθό στελέχους.
- Αναβάθμιση δεξιοτήτων
- Microcredentials σε ψηφιακές δεξιότητες, πράσινες τεχνολογίες, AI.
- Συν-χρηματοδότηση από εργοδότες.
- Γρήγορες, ευέλικτες διαδικασίες, όχι προγράμματα-μαμούθ που τελειώνουν όταν η αγορά έχει ήδη αλλάξει.
- Γέφυρες εκπαίδευσης–αγοράς
- Πρακτική άσκηση με ουσιαστικό περιεχόμενο, όχι απλή «βόλτα» στο γραφείο.
- «Συμβόλαια δεξιοτήτων»: οι εταιρείες δηλώνουν τι δεξιότητες χρειάζονται και συμμετέχουν στη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης.
Έτσι μειώνεται το κενό μεταξύ πτυχίου και πρώτης σοβαρής δουλειάς.
- Υγεία στην εργασία
- Θεσμοθέτηση Employee Assistance Programs (ψυχολογική στήριξη, συμβουλευτική).
- Όρια στην επικοινωνία εκτός ωραρίου (emails/τηλέφωνα).
- Πραγματικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί για υπερωρίες και κατάχρηση «διαθεσιμότητας».
Για να μην είναι η εξουθένωση default ρύθμιση.
- Κίνητρα παραμονής & επιστροφής
- Bonus παραμονής ή επιστροφής από το εξωτερικό.
- Ταχείες διαδικασίες αναγνώρισης εμπειρίας/πτυχίων.
- Φορολογικά κίνητρα για R&D και startups υψηλής τεχνολογίας, ώστε να δημιουργούνται δουλειές που ταιριάζουν στις δεξιότητες της Gen Z.
- Ενίσχυση συλλογικότητας
- Ψηφιακή συμμετοχή σε σωματεία και διαβουλεύσεις (όχι μόνο με φυσική παρουσία).
- Διαφάνεια στους όρους εργασίας και στα δικαιώματα.
- Δίκτυα νέων εργαζομένων που μοιράζονται εμπειρίες, πληροφορία και υποστήριξη.
Όταν οι νέοι νιώθουν ότι δεν είναι μόνοι, αλλά κομμάτι ενός δικτύου, αλλάζει και ο τρόπος που διεκδικούν.
📌Πηγή
Δείτε Περισσότερα:
Όλη η Αρθρογραφία ΕΔΩ
Θέσεις Εργασίας ΕΔΩ
ΔΥΠΑ ΕΔΩ
Ενημέρωση – Επιδόματα ΕΔΩ
Εργασιακά Νέα ΕΔΩ
Οικονομία ΕΔΩ