Λιγότεροι Φόροι για Πλουσίους – Τι Χάνουν οι Κυβερνήσεις
Κοινοποίησε το
Λιγότεροι Φόροι για Πλουσίους – Τι Χάνουν οι Κυβερνήσεις
🌍 Οι δισεκατομμυριούχοι εξακολουθούν να ξεφεύγουν από τη βαριά φορολογία – οι κυβερνήσεις αναζητούν τρόπους να κλείσουν τα κενά
💰 Η φορολόγηση των πλουσίων επιστρέφει στο προσκήνιο
Η ανισότητα πλούτου αγγίζει ιστορικά επίπεδα, φέρνοντας ξανά στο τραπέζι τη συζήτηση για τη φορολόγηση των δισεκατομμυριούχων.
📈 Από 140 σε 3.000 δισεκατομμυριούχους
Το 1987, η λίστα γνωστού περιοδικού περιλάμβανε μόλις 140 δισεκατομμυριούχους. Σήμερα, το 2025, ξεπερνούν τους 3.000, με συνολική περιουσία 16 τρισ. δολάρια.
Για σύγκριση, η περιουσία του Έλον Μασκ, που τον Απρίλιο του 2025 θεωρείται ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, εκτιμάται στα 342 δισ. δολάρια – ποσό μεγαλύτερο από το σύνολο της λίστας του 1987.
📊 Ταχύτητα πλουτισμού χωρίς προηγούμενο
Σύμφωνα με τον Gabriel Zucman, καθηγητή Οικονομικών στο Παρίσι και στο Berkeley, η μέση ετήσια αύξηση του πλούτου για το 0,0001% των πλουσιότερων ανθρώπων ήταν 7,1% από το 1987 έως το 2024, έναντι 3,2% για τον μέσο ενήλικα.
⚠️ Οι υπερ-πλούσιοι και οι φόροι
«Πρέπει να ασχοληθούμε με τους υπερ-πλούσιους», τονίζει ο Zucman, υπογραμμίζοντας ότι οι δισεκατομμυριούχοι συχνά πληρώνουν αναλογικά τους λιγότερους φόρους, χάρη σε φορολογικά παραθυράκια και διεθνείς δομές που επιτρέπουν την αποφυγή υψηλής φορολόγησης.
⚖️ Γιατί η φορολόγηση του πλούτου είναι τόσο δύσκολη
Η συζήτηση για τη φορολόγηση των δισεκατομμυριούχων δεν είναι απλή.
Λιγότεροι Φόροι για Πλουσίους – Τι Χάνουν οι Κυβερνήσεις
💵 Οι φόροι που δεν αγγίζουν τον πλούτο
Οι σημερινοί μηχανισμοί – φόροι εισοδήματος, κοινωνικής ασφάλισης και κατανάλωσης – αποδίδουν έσοδα, αλλά δεν αγγίζουν τον κεφαλαιακό πλούτο των υπερ-πλουσίων.
Ο πλούτος αυτός βρίσκεται κυρίως σε:
- ακίνητα,
- επενδύσεις,
- μετοχές σε επιχειρήσεις.
Ακόμη και οι υψηλοί φόροι σε λίγους δισεκατομμυριούχους συχνά οδηγούν σε στρατηγικές αποφυγής που μειώνουν ή ακυρώνουν τα αναμενόμενα έσοδα.
🇪🇺 Το ευρωπαϊκό μάθημα
Η εμπειρία της Ευρώπης δείχνει πόσο περίπλοκο είναι το ζήτημα:
- Τη δεκαετία του 1980, περίπου οι μισές χώρες του ΟΟΣΑ είχαν φόρο καθαρής περιουσίας.
- Σήμερα, μόνο η Ισπανία, η Νορβηγία και η Ελβετία διατηρούν τέτοιους φόρους – και συγκεντρώνουν μικρά ποσά.
🌍 Οι υπερ-πλούσιοι «χωρίς σύνορα»
Οι δισεκατομμυριούχοι είναι πλέον εξαιρετικά κινητικοί.
Δεμένοι περισσότερο με την περιουσία τους παρά με μια χώρα, μπορούν να μετακινούνται εύκολα σε περιοχές με φιλικότερο φορολογικό καθεστώς, περιορίζοντας έτσι την αποτελεσματικότητα των εθνικών προσπαθειών.
Λιγότεροι Φόροι για Πλουσίους – Τι Χάνουν οι Κυβερνήσεις
🌍 Η πρόκληση της φορολόγησης των υπερ-πλουσίων
✈️ Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός
Ορισμένα κράτη επιλέγουν να προσελκύσουν πλούσιους με ευνοϊκούς όρους:
- ΗΑΕ & Ιταλία καταγράφουν αυξημένες εισροές πλουσίων.
- ΗΠΑ εφαρμόζουν «χρυσή βίζα» 5 εκατ. δολαρίων για ξένους επενδυτές.
- Ελβετία διατηρεί το forfait σύστημα, συνδυάζοντας ασφάλεια, ιδιωτικότητα και χαμηλή φορολογία.
💡 Η πρόταση Zucman και τα όρια του G20
Ο Gabriel Zucman πρότεινε έναν παγκόσμιο φόρο 2% σε περιουσίες άνω του 1 δισ. δολαρίων, που θα καλύπτει ακίνητα, μετοχές και μεγάλες συμμετοχές σε επιχειρήσεις.
Η ιδέα συζητήθηκε στο G20, αλλά χωρίς πλήρη στήριξη. Ωστόσο, η αυξανόμενη διαφάνεια στις φορολογικές δηλώσεις και η ανταλλαγή πληροφοριών καθιστούν δυσκολότερη την απόκρυψη πλούτου.
⚖️ Το πολιτικό και ηθικό δίλημμα
Η Norma Cohen (πρώην FT) θέτει το ερώτημα:
«Πώς είναι δίκαιο να μειώνονται κοινωνικές δαπάνες για ηλικιωμένους ή ΑμεΑ, ενώ αφορολόγητες περιουσίες δισεκατομμυρίων παραμένουν άθικτες;».
Ο Pascal Saint-Amans, πρώην επικεφαλής φορολογίας στον ΟΟΣΑ, είναι ακόμη πιο ωμός:
«Κάποιοι άνθρωποι κατέχουν τον κόσμο — και αυτό είναι λάθος. Τροφοδοτεί τον λαϊκισμό και ενισχύει την κατάσταση».
🔮 Το ερώτημα που μένει ανοιχτό
Μπορούν οι κυβερνήσεις να βρουν δίκαιο και εφαρμόσιμο τρόπο φορολόγησης των υπερ-πλουσίων χωρίς να τους διώξουν;
Ή μήπως μπαίνουμε στην εποχή όπου οι δισεκατομμυριούχοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν σχεδόν τίποτα, ενώ η κοινωνία σηκώνει το βάρος;
📌Πηγή
Δείτε Περισσότερα:
📌ΔΥΠΑ