Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης προσλαμβάνει 11 άτομα
Κοινοποίησε το
Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης προσλαμβάνει 11 άτομα
11 άτομα στο Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης
Ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης για την κάλυψη αναγκών λειτουργίας του Δημοτικού Ωδείου «Γεώργιος Μιχαλακέας» και των Πολιτιστικών Τμημάτων του Δήμου, ανακοινώνει τη σύναψη σύμβασης μίσθωσης έργου με 11 άτομα για χρονικό διάστημα 8 μηνών.
Περίοδος Υποβολής Αιτήσεων: 25/10/2021-03/11/2021
Ο Δήμος Ελληνικού – Αργυρούπολης είναι δήμος του Νοτίου Τομέα Αθηνών, της περιφέρειας Αττικής που προέκυψε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης από την συνένωση των παλαιότερων δήμων Αργυρουπόλεως και Ελληνικού. Ο δήμος έχει πληθυσμό 51.330 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 και είναι ο 62ος μεγαλύτερος δήμος της Ελλάδας. Έδρα του είναι η Αργυρούπολη. Η έκτασή του είναι 15,7 τ.χλμ. [1]
Ιστορική αναδρομή Αργυρούπολης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιδρύθηκε από Πόντιους πρόσφυγες από την Αργυρούπολη του Πόντου, μετά από τον διωγμό που αυτοί υπέστησαν από τους Τούρκους, αλλά και την ανταλλαγή πληθυσμών, κατά τα έτη 1918 – 1926. Στην αρχή οι Πόντιοι αυτοί εγκαταστάθηκαν στο συνοικισμό Σκοπευτηρίου Καλλιθέας. Το 1925 ιδρύθηκε στην Καλλιθέα το σωματείο “Η Πρόοδος” με κύριο μέλημα την αποκατάσταση των Αργυρουπολιτών και πρόεδρο τον Κυριάκο Ευσταθιάδη.
Την περίοδο 1926 – 1928 39 οικογένειες των Αργυρουπολιτών εγκαταστάθηκαν στη περιοχή Τράχωνες σε μια έκταση 300 στρεμμάτων ιδιοκτησίας του γιατρού Μαρίνου Γερουλάνου που απαλλοτριώθηκε επί πρωθυπουργίας Αλέξανδρου Ζαΐμη και Υπ. Κοινωνικής Πρόνοιας Μιχ. Κύρκου και βάσει της ανταλλάξιμης περιουσίας που δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ του 1927. Η περιοχή αυτή τότε χαρακτηριζόταν “εξορία του Αδάμ” αν αναλογισθεί κανείς ότι δεν υπήρχε η σημερινή λεωφόρος Βουλιαγμένης, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ή τηλέφωνο, τα δε πλησιέστερα σημεία επικοινωνίας ήταν το Παλαιό Φάληρο και η περιοχή Άγιος Ιωάννης. Έτσι οι πρώτοι αυτοί κάτοικοι πάλεψαν με πολλές δυσκολίες και ελλείψεις, που όμως με την εργατικότητα, υπομονή και επιμονή που τους διέκρινε λάξεψαν βράχους, άνοιξαν πηγάδια σε αρκετό βάθος και έκτισαν τα πρώτα πλήθινα σπίτια τους. Το 1932 κτίζεται ο πρώτος και κεντρικός σήμερα ναός, η Αγία Βαρβάρα, προστάτιδα του Δήμου. Ένα χρόνο μετά, το 1933, κτίζεται με προσωπική εργασία των κατοίκων το πρώτο μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο.